ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΛΕΝΟ ΧΡΗΣΤΙΔΗ

Εγώ γενικά ξεκίνησα να διαβάζω λόγω της αδερφής μου. Είχαμε μια μεγάλη βιβλιοθήκη στο σπίτι μας στον Κολωνό που ήταν γεμάτο βιβλία ποικίλλης ύλης, απο ελληνική και ξένη λογοτεχνία μέχρι ταρώ, αστρολογίες και Ιούλιο Βερν.Δεν ήθελα και πολύ. Λίγο που την έβλεπα να διαβάζει συνέχεια,λίγο που έβλεπα τα βιβλία στην βιβλιοθήκη μας, διάβασα το πρώτο μου βιβλίο όταν πήγαινα έκτη δημοτικού."ΑΝΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΠΟΝΤΙΚΙΑ" του Τζων Στάινμπεκ. Μη νομίζετε ότι έιμαι παιδί θαύμα, δεν κατάλαβα Χριστό αλλά το διάβασα όλο και απλά μου άρεσε.Τα αμέσως επόμενα χρόνια συνέχισα τις αναγνωστικές μου περιπέτειες με Μενέλαο Λουντέμη, Ιούλιο Βερν και διάφορα άλλα που έβρισκα στην περίφημη ξύλινη βιβλιοθήκη.
Μέχρι που φτάσαμε στο καλοκαίρι του 2003 αν θυμάμαί καλά που μου προτείνει η αδερφή ένα βιβλίο λέει με έναν συγγραφέαλέει ο οποίος φαίνεται πολύ τυπάς λέει και έχει πολύ γέλιο λέει.Στηριζόμενος στο καλό γούστο στα βιβλία και στην πολύ καλή αίσθηση χιούμορ της αδερφής το παίρνω. Πρέπει να ήταν το πρώτο βιβλίο που έχω διαβάσει σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, από 3 φορές και που έχω απαγγείλει το μισό στο συγκατοικό μου τον Νίκο στην Χαλκίδα ο οποίος έχει διαβάσει μόνο PLAYBOY και ΛΟΥΚΙ ΛΟΥΚ στην ζωή του.
Αυτό το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ είναι "ΤΑ ΧΑΣΤΟΥΚΟΨΑΡΑ" και ο τυπάς λέγεται ΛΕΝΟΣ ΧΡΗΣΤΙΔΗΣ. Ο τύπος είναι θεός, είναι εύγλωττος, με μεγάλες λογοτεχνικές εξάρσεις που σχολιάζει τα πάντα, κρίνει τα πάντα με έναν τρόπο πολύ κοντά στο μέσο άνθρωπο που σε κάνει να θες να καταπιείς το βιβλίο.
Με μεγάλες στιγμές ειρωνείας και αυτοσαρκασμού κάνει πολιτική, κοινωνική, οικονομική, σεξουαλική, τεχνολογική,...παρέμβαση με μεγάλες τάσεις αριστερισμού που όμως δεν θα σε κάνει να βαρεθείς ή να τον κρίνεις αρνητικά με τίποτα.
Δε θα ξεχάσω πότε όταν σε ένα μεσημέρι διάβασα γύρων στις 100 σελίδες στον φίλο μου τον Νίκο με καφέ και τσιγάρο σε μια βεράντα και γελάγαμε και οι δύο σα μαλάκες..
Μετά από 2 χρόνια διάβασα το "ΛΟΣΤΡΕ" και στη συνέχεια το "BORORO". Τραγικά γέλια και απίστευτες ώρες ανάγνωσης.
Μέχρί που φτάσαμε στο καλοκαίρι του 2008 στην Κάρυστο και είχε βγει το καινούργιο βιβλίο του τυπά.Αμέσως το αγόρασα και αφέθηκα σ αυτό σχεδόν ολόκληρο το καλοκαίρι.. Σ αυτό το βιβλίο ο Λένος ξεπερνάει του εαυτό του χωρίς υπερβολές.Δεν ύπαρχουν λόγια για να το χαρακτηρίσεις παρά μόνο προτροπές για να το διαβάσεις....!!!!!!!

Αποσπάσματα:

Μου αρέσει να ξέρω την Αρχή και το Τέλος. Τέλολογκ.
Επί του προ κειμένου. Τι εστί μόνολογκ; Εσωτερικός μονόλογος, καταγεγραμμένος σε μικρομέγαλα χαρτάκια, που έγιναν βιβλίο. Βιβλίολογκ αυτοβίολογκ. Η κατάληξη που παίζει πολύ εδώ μέσα είναι η "-ίδια". Τρανσίδια, σκουπίδια, φρύδια, μύδια, τσακίδια, σακίδια, σωματίδια, μπιτίδια, νυμφίδια, φίδια, στα ίδια και στα ίδια, αρχίδια, παΐδια, ινίδια, γρασίδια, ντισκίδια, σκονίδια, ιστοσελίδια. Δε θυμάμαι να διάβασα [μήπως θυμάμαι τα προηγούμενα;] λιπίδια, λεπίδια, βομβίδια, αποκαΐδια, γραΐδια, γαμωσταυρίδια, πορδοστουπίδια, αρτίδια [το αγαπημένο μου], αλλά ξέχασα στην Ασία δεν έχουν Ψωμιάδη ούτε ψωμάκια. Είναι όλοι λεπτοί, στρωσίδια.
"Κάνω τηλεπαιχνίδι από μακριά. Ντάι-αλογκ, πόλυλογκ, ντέκαλογκ, έπιλογκ, πάραλογκ, άναλογκ, έκολογκ, έκλογκ, πρόλογκ, κάταλογκ, άλογκ, άντιλογκ, άμφιλογκ, άπολογκ, χάιπολογκ, χάιπερλογκ, ούρολογκ, ώρολογκ, μπάιολογκ, σίνολογκ, πάθολογκ, αέρολογκ. Να κι ένα μισό! Μίσολογκ

Θέλω να μιλήσω για εκείνη. Η οποία. Θυμάμαι όλα όσα μου άρεσαν σε αυτήν. Το πρόσωπό της δεν ήταν ακριβώς όμορφο, αλλά ήταν σαν αναγραμματισμός όμορφου προσώπου. Ήταν πιο απόλυτη κι από τον πάπα Σελεστίνο τον Ε'. Κι όμως...

Αυτή η ατελείωτη μαστουρόντοπα έχει αρχίσει να παραγίνεται, παρότι είναι ωραιότερα δοσμένη από κάθε άλλη φορά. Δεν έχει πια φαν ούτε είναι ανφάν. Σε χαλάει και χαλιέσαι και χάνεται ο μπούσουλας καταμεσής του λασπερού ποταμίσιου πελάου. Όμως δεν μπορείς, αγαπητέ αναγνώστα, να χαίρεσαι μόνο τα καλά της. Αυτά για το δεύτερο δάχτυλο, αυτό δίπλα στον δείκτη που σηκώνεται θρασύτατα με όλα τα υπόλοιπα μαζεμένα και διπλωμένα. Σαν καταλΚαι τώρα η ουσία. Τούτο που μετράει, τούτο που με σώζει είναι η αίσθηση ενός καραγκιοζομονόλογου, ενός κοροϊδευτομονόλογου, ενός mockumonolog βρε αδερφέ, όπως λέμε mockumentary [ψευδο-ντοκιμαντέρ με χλευαστική, σαρκαστική και περιπαιχτική διάθεση]. Σας εκμυστηρεύομαι δήθεν εμπιστευτικά τα προσωπικά μου, σας δείχνω και τον κόσμο, αλλά σας στήνω παγίδα αφελείς ευκολόπιστοι αγοφερόμενοι βιβλιοφάγοι ματάκηδες, που χάφτετε τα πάντα ως σπουδαία κι αληθινά. Ξυπνάτε Βασίληδες! Ούλοι μας κογιονάρουν.ανική ταξιαρχία.

Άλλα βιβλία του:

Bororo [μυθ, 1995] . Ωραία φάση [θέατρο, 1996] . Τα χαστουκόψαρα [μυθ, 1997] . Ο τυχερός αριθμός του δόκτορος Μπου και άλλα καλοκαιρινά παραμύθια [συλλογή, 1998] . ΨΥΧ [μυθ, 2000] . Δύο θεοί (Το τέλος του κόσμου σε τέσσερις πράξεις) [θέατρο 2001] . Διακοπές στη Χέλλαντ [μυθ, 2001] . Λοστρέ [μυθ, 2003] . Amazing Thailand [θέατρο, 2005] . Πάγος ή Πώς να Απολαμβάνετε τα Αγαθά του Καπιταλισμού Χωρίς να Χάνετε από τα Μάτια σας το Στρατηγικό Όραμα της Αταξικής Κοινωνίας [σουρεάλ μυθ 1998] . Αυτό το τελευταίο δεν το έγραψε μόνος του, ούτε και το υπέγραψε.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!!!