Εντάξει δεν έχω να πω και πολλά,ίσως επειδή βαριέμαι,ίσως επειδή δεν έγινε και κάτι έτσι ώστε να μου κινήσει το ενδιαφέρον και να με κάνει να γράψω με όρεξη όπως συνήθως..
Δεν είμαι και στα καλύτερά μου αυτή την εβδομάδα,,,μπορεί και να φταίει η πιθανή αλλεργία που με τριγυρνάει..Δεν ξέρω..Τι να πω..Σίγουρα πάντως δεν φταίνε τα νέα μέτρα που αποφασίστηκαν για το μέλλον της Ελλαδίτσας...
Anyway...
Το πιο συγκλονιστικό της εβδομάδας που πέρασε ήταν αυτό:
Απίστευτοι τυπάδες που γίνονται γνωστοί με ένα άλμπουμ που στην κυριολεξία είναι κάτι το οποίο σε κάνει να θες να αναθεωρήσεις το γούστο σου στη μουσική και να σκεφτείς μία διαφορετική μουσική υπόκρουση για τα ταξίδια σου,για το μπαρ που θα πιεις το ποτό σου μία ημέρα της καθημερινής,για το ipod σου,για το cdplayer του αυτοκινήτου σου,για,για.για..
Οι SMOKEY BANDITS είναι ελληνάρες και αποτελούνται απο μια 17μελή μπάντα συνήθως που βάση τους έχουν τη μεσογειακή μπρεγκοβιτσογκοτανοπροτζεκτική μουσική..
Λάτρεις της ταινίας του 1977, «Smokey and the Bandit», είναι «ληστές» της εποχής αλλά και «καπνισμένοι» αφού όσο δούλευαν τον δίσκο όποιος έμπαινε στο στούντιο δεν παρέλειπε να σχολιάσει «too much smoke in here»! Καθένα από τα 13 κομμάτια του δίσκου αφηγείται μια ιστορία. Του τσιγγάνικου πάθους, του βαλκανικού πανηγυριού, της μεξικάνικης σιέστα, μιας μάχης στο φαρ ουέστ, μιας ισοπεδωτικής απώλειας που σηματοδοτεί επικά μια νέα αρχή.
Ακούν από το πρωί ως το βράδυ Καλέξικο, Γκόταν Πρότζεκτ και Μπρέγκοβιτς, χορεύουν τανγκό «με γαρύφαλλο στο αυτί και πονηριά στο μάτι» και βλέπουν τη μία πάνω στην άλλη τις ταινίες του Γκάι Ρίτσι, του Πέδρο Αλμοδόβαρ, του Κουέντιν Ταραντίνο, του Ντάνι Μπόιλ και του Λάμπρου Κωνσταντάρα τρώγοντας νάτσος με τζατζίκι...
Kαληνύχτα...!!!
Καλά Κρασά..!!
