- « Έλα Κέιτ, που είσαι;»
- « Είμαι "Τζίζ" εσύ;»
- « Εγώ τώρα τελείωσα. Να σκάσω για ένα απεριτίφ και μετά να φύγουμε;»
- « Σκάσε.!»
Έσκασα και εγώ που λέτε να βρω την ξανθιά Βενεζουελιανή ηθοποιό στο εν λόγω μπαράκι.
Έχοντας παραγγείλει το ξανθό μπιρόνι μου, άρχισα τις συνομιλίες με την Φροσίνη αρχικά και στην συνέχεια γνωρίστηκα και με το υπόλοιπο της παρέας.
Η Φροσίνη, που είναι ιδιοκτήτρια αντικερί, μου περιέγραψε πως πέρασε μια βδομάδα στην Μαδρίτη που είχε πάει με σκοπό να παραλάβει ένα πολύ μεγάλης παλαιότητας και αξίας αδαμάντινο κηροπήγιο, που είχε ανακαλύψει ένας συνάδελφος της στην Ιβηρική Χερσόνησο!
Στην παρέα υπήρχε και η Ασιάτισσα Κιλ Φιλί, η οποία έχει σπουδάσει ψυχανάλυση και αυτή τη στιγμή εργάζεται στο δυναμικό μιας ομάδας, η οποία ασχολείται με την καταπολέμηση του άγχους, βασισμένη στη διαδικασία επίλυσης SUDOKU.
Ακριβώς απέναντί μου καθόταν η διάσημη κριτικός θεάτρου Nάσια Παπαγεωργοπούλου, η οποία φορώντας ένα παλιό vintage T-shirt με τη φωτογραφία του αγαπημένου μου Steve McQueen, μας εξιστορούσε σκηνικά από το πρόσφατο συνέδριο κριτικών που έγινε στη Βιέννη!
Αφού σηκωθήκαμε και ρίξαμε ένα γρήγορο χορό Swing με την Κέιτ αναπολώντας διάφορες βραδιές από την δεκαετία του 80', πληρώσαμε και φύγαμε μαζί με Φροσίνη και Κιλ Φιλί για το διήμερο στον Ωρωπό που είχαμε κανονίσει.
Το συλλεκτικό Mini Cooper της ταλαντούχας και πανέμορφης ξανθιάς, έχει ήδη διανύσει 20 χλμ. όταν ξαφνικά γυρίζει προς το μέρος μου και με ύφος μικρού παιδιού που έχει ρίξει το βάζο με τη μαρμελάδα, με ρωτάει: «Καρλίτο, ξέρεις τι είναι εδώ κοντά μας;»
- « Τι είναι Κέιτ;» της απαντώ τρομαγμένος!
- « Σε λίγο θα περάσουμε μπροστά από τον "Ανδριά"...»
Απλά και μόνο με το απαντητικό μου ύφος, κατάλαβε ότι θα σταματάγαμε και θα την κάναμε την μαλακία..........
Μετά από 5 λεπτά η τούρτα Προφιτερόλ ήταν καθ' οδόν προς τον Ωρωπό....
Φτάνοντας στο απόλυτα χειμωνιάτικο σκηνικό με αέρα, κρύο και ψιλόβροχο, το πρώτο εμπόδιο που συναντήσαμε ήταν μια απλή γκαραζόπορτα! Η Κέιτ όμως, με την εμπειρία που έχει από παρόμοια σκηνικά σε σπίτια σε Διόνυσο και Παρνασσό, κάνει ένα σάλτο μορτάλε δίνοντας έναυσμα και κουράγιο σε όλους τους υπόλοιπους...
Οι χαιρετούρες με Λάρι και Μόνικα ήταν τυπικές.
Η ανακοίνωση της μανέστρας με μοσχαράκι στο φούρνο για βραδινό, στην αρχή με έβαλε σε σκέψεις για το υπόλοιπο της βραδιάς, αλλά μετά τα δύο ποτηράκι erdinger και την χαλαρωτικά εύθυμη ατμόσφαιρα που υπήρχε, όλα πήγαν ρολόι!
Γενικά, όταν μπαίνει η Μόνικα στην κουζίνα, βαράμε όλοι προσοχή!
Αφού λοιπόν φάγαμε και ήπιαμε καθίσαμε και στρωθήκαμε με μανία στο διαγωνισμό γνώσεων της παρέας...
Μετά από αυτό το δίωρο όλα άλλαξαν για την συγκεκριμένη παρέα...
ο Λάρι (Μάστερ), με (4 νίκες), θα μισηθεί από πολλούς και το προσωνύμιο "πράσινη γλίτσα" θα τον στιγματίσει για το υπόλοιπο της ζωής του!
Εγώ, (Τζιμάνι), με (1 νίκη), θα στιγματιστώ από τις 4 νίκες της πράσινης γλίτσας και θα μείνω σιωπηλός και κατακόκκινος..
Η Φροσίνη (Φρίξος), με (1 νίκη), θα πανηγυρίσει, θα σηκωθεί όρθια και απαγγέλοντας στίχους από το αγαπημένο της ποίημα (Κυρά Φροσίνη), θα μας δώσει να καταλάβουμε ότι το παρελθόν της είναι σκοτεινό και ταξιδιάρικο!
Οι υπόλοιποι δεν στέφθηκαν νικητές αλλά σίγουρα δεν θα ξεχαστούν οι προσπάθειες τους..δε θα ξεχαστούν οι ώρες διαβάσματος που έχει ρίξει η Μόνικα για τα "BOSTON TEAS"..
Δε θα ξεχαστούν οι ασύλληπτες γνώσεις της Κιμ Φίλι πάνω στο Φοινικικό αλφάβητο και τέλος δε θα ξεχαστούν οι γνώσεις της Κέιτ όσον αφορά την "Μπλε περίοδο" του Πικάσο...
Η νύχτα περνούσε και οι κουταλιές από την τούρτα προφιτερόλ έδιναν και έπαιρναν....
Μέχρι την στιγμή που κάτι περίεργο συνέβη και οι κουταλιές σταμάτησαν...................
κανείς δεν ξέρει τι έγινε μετά...
ένα μυστήριο που στοιχειώνει την περιοχή εδώ και 2 δεκαετίες...
κανείς δεν μπόρεσε να δώσει μια εξήγηση...
ΠΟΤΕ, κανείς δεν έμαθε τι απέγινε η παρέα με το προφιτερόλ............
Ο μύθος λέει ότι ο Υπαστυνόμος Σωτήρης Τερερές την επόμενη αμέσως μέρα ήταν στο γνωστό ζαχαροπλαστείο των βορείων προαστίων, ξεκινώντας την έρευνα για αυτή την εντελώς μυστήρια υπόθεση εξαφάνισης......
Κάποια στιγμή μετά από καιρό, ένας κύριος παρουσιάστηκε στο αστυνομικού τμήμα Ωρωπού και κατέθεσε πως ένας γνωστός του, αναγνώρισε κάποια από αυτά τα πρόσωπα στο νησί της Τζαμάικα να πίνουν τζιν, κοκτέιλ και τεκίλες και να χορεύουν ασταμάτητα....
Κανείς δεν τον πίστεψε...
και η υπόθεση έκλεισε για πάντα!!!!!!
- « Είμαι "Τζίζ" εσύ;»
- « Εγώ τώρα τελείωσα. Να σκάσω για ένα απεριτίφ και μετά να φύγουμε;»
- « Σκάσε.!»
Έσκασα και εγώ που λέτε να βρω την ξανθιά Βενεζουελιανή ηθοποιό στο εν λόγω μπαράκι.
Έχοντας παραγγείλει το ξανθό μπιρόνι μου, άρχισα τις συνομιλίες με την Φροσίνη αρχικά και στην συνέχεια γνωρίστηκα και με το υπόλοιπο της παρέας.
Η Φροσίνη, που είναι ιδιοκτήτρια αντικερί, μου περιέγραψε πως πέρασε μια βδομάδα στην Μαδρίτη που είχε πάει με σκοπό να παραλάβει ένα πολύ μεγάλης παλαιότητας και αξίας αδαμάντινο κηροπήγιο, που είχε ανακαλύψει ένας συνάδελφος της στην Ιβηρική Χερσόνησο!
Στην παρέα υπήρχε και η Ασιάτισσα Κιλ Φιλί, η οποία έχει σπουδάσει ψυχανάλυση και αυτή τη στιγμή εργάζεται στο δυναμικό μιας ομάδας, η οποία ασχολείται με την καταπολέμηση του άγχους, βασισμένη στη διαδικασία επίλυσης SUDOKU.
Ακριβώς απέναντί μου καθόταν η διάσημη κριτικός θεάτρου Nάσια Παπαγεωργοπούλου, η οποία φορώντας ένα παλιό vintage T-shirt με τη φωτογραφία του αγαπημένου μου Steve McQueen, μας εξιστορούσε σκηνικά από το πρόσφατο συνέδριο κριτικών που έγινε στη Βιέννη!
Αφού σηκωθήκαμε και ρίξαμε ένα γρήγορο χορό Swing με την Κέιτ αναπολώντας διάφορες βραδιές από την δεκαετία του 80', πληρώσαμε και φύγαμε μαζί με Φροσίνη και Κιλ Φιλί για το διήμερο στον Ωρωπό που είχαμε κανονίσει.
Το συλλεκτικό Mini Cooper της ταλαντούχας και πανέμορφης ξανθιάς, έχει ήδη διανύσει 20 χλμ. όταν ξαφνικά γυρίζει προς το μέρος μου και με ύφος μικρού παιδιού που έχει ρίξει το βάζο με τη μαρμελάδα, με ρωτάει: «Καρλίτο, ξέρεις τι είναι εδώ κοντά μας;»
- « Τι είναι Κέιτ;» της απαντώ τρομαγμένος!
- « Σε λίγο θα περάσουμε μπροστά από τον "Ανδριά"...»
Απλά και μόνο με το απαντητικό μου ύφος, κατάλαβε ότι θα σταματάγαμε και θα την κάναμε την μαλακία..........
Μετά από 5 λεπτά η τούρτα Προφιτερόλ ήταν καθ' οδόν προς τον Ωρωπό....
Φτάνοντας στο απόλυτα χειμωνιάτικο σκηνικό με αέρα, κρύο και ψιλόβροχο, το πρώτο εμπόδιο που συναντήσαμε ήταν μια απλή γκαραζόπορτα! Η Κέιτ όμως, με την εμπειρία που έχει από παρόμοια σκηνικά σε σπίτια σε Διόνυσο και Παρνασσό, κάνει ένα σάλτο μορτάλε δίνοντας έναυσμα και κουράγιο σε όλους τους υπόλοιπους...
Οι χαιρετούρες με Λάρι και Μόνικα ήταν τυπικές.
Η ανακοίνωση της μανέστρας με μοσχαράκι στο φούρνο για βραδινό, στην αρχή με έβαλε σε σκέψεις για το υπόλοιπο της βραδιάς, αλλά μετά τα δύο ποτηράκι erdinger και την χαλαρωτικά εύθυμη ατμόσφαιρα που υπήρχε, όλα πήγαν ρολόι!
Γενικά, όταν μπαίνει η Μόνικα στην κουζίνα, βαράμε όλοι προσοχή!
Αφού λοιπόν φάγαμε και ήπιαμε καθίσαμε και στρωθήκαμε με μανία στο διαγωνισμό γνώσεων της παρέας...
Μετά από αυτό το δίωρο όλα άλλαξαν για την συγκεκριμένη παρέα...
ο Λάρι (Μάστερ), με (4 νίκες), θα μισηθεί από πολλούς και το προσωνύμιο "πράσινη γλίτσα" θα τον στιγματίσει για το υπόλοιπο της ζωής του!
Εγώ, (Τζιμάνι), με (1 νίκη), θα στιγματιστώ από τις 4 νίκες της πράσινης γλίτσας και θα μείνω σιωπηλός και κατακόκκινος..
Η Φροσίνη (Φρίξος), με (1 νίκη), θα πανηγυρίσει, θα σηκωθεί όρθια και απαγγέλοντας στίχους από το αγαπημένο της ποίημα (Κυρά Φροσίνη), θα μας δώσει να καταλάβουμε ότι το παρελθόν της είναι σκοτεινό και ταξιδιάρικο!
Οι υπόλοιποι δεν στέφθηκαν νικητές αλλά σίγουρα δεν θα ξεχαστούν οι προσπάθειες τους..δε θα ξεχαστούν οι ώρες διαβάσματος που έχει ρίξει η Μόνικα για τα "BOSTON TEAS"..
Δε θα ξεχαστούν οι ασύλληπτες γνώσεις της Κιμ Φίλι πάνω στο Φοινικικό αλφάβητο και τέλος δε θα ξεχαστούν οι γνώσεις της Κέιτ όσον αφορά την "Μπλε περίοδο" του Πικάσο...
Η νύχτα περνούσε και οι κουταλιές από την τούρτα προφιτερόλ έδιναν και έπαιρναν....
Μέχρι την στιγμή που κάτι περίεργο συνέβη και οι κουταλιές σταμάτησαν...................
κανείς δεν ξέρει τι έγινε μετά...
ένα μυστήριο που στοιχειώνει την περιοχή εδώ και 2 δεκαετίες...
κανείς δεν μπόρεσε να δώσει μια εξήγηση...
ΠΟΤΕ, κανείς δεν έμαθε τι απέγινε η παρέα με το προφιτερόλ............
Ο μύθος λέει ότι ο Υπαστυνόμος Σωτήρης Τερερές την επόμενη αμέσως μέρα ήταν στο γνωστό ζαχαροπλαστείο των βορείων προαστίων, ξεκινώντας την έρευνα για αυτή την εντελώς μυστήρια υπόθεση εξαφάνισης......
Κάποια στιγμή μετά από καιρό, ένας κύριος παρουσιάστηκε στο αστυνομικού τμήμα Ωρωπού και κατέθεσε πως ένας γνωστός του, αναγνώρισε κάποια από αυτά τα πρόσωπα στο νησί της Τζαμάικα να πίνουν τζιν, κοκτέιλ και τεκίλες και να χορεύουν ασταμάτητα....
Κανείς δεν τον πίστεψε...
και η υπόθεση έκλεισε για πάντα!!!!!!
ANOTHER DAY IN PARADISE - PHIL COLLINS
