Σάββατο 9 Ιουλίου 2011

Ζήλεψα..!!

Συνέρχομαι!

Πέντε μέρες στο νησί κι έγινα πάλι άνθρωπος.



Πέντε μέρες στο νησί -κι έχω γίνει πάλι άνθρωπος.
Έπεσε ο θυμός σα λέπι. Είπα: παύω να διαφιλονικώ με τα παλιά - κι έγιναν όλα ζάχαρη. Πήγα και βρήκα τους παλιούς μου φίλους. Τα ήπιαμε, τα είπαμε, τα συμφωνήσαμε.
Ωραίο πράμα οι άνθρωποι, αλλά κι η φύση. Ιδίως τις νύχτες. Που το στερέωμα σε πλακώνει σαν τρελό διαμάντι. Πηγαίνω στα τσίπικα κλαμπάκια, στα χωριά, ν’ ανακατευτώ με Άγγλους. Φέτος και με Ρώσους. Σύντροφοι εν όπλοις, compagnons de misère - πίνουμε τα μπιρόνια σε έκσταση, με το μάτι να γυαλίζει από υπαρξιακή σαστισμάρα, αδεξιότητα και προλεταριακή χαρά.
Οδηγώ με μισόκλειστα μάτια, σχεδόν μαντεύοντας τις στροφές - τόσο καλά τις ξέρω. Σ’ έναν παράδρομο του Πλάνου, λίγο πιο κει απ’ το εξοχικό του Σολωμού, δεν υπάρχει φως κανένα. Σβήνω τη μηχανή και κάθομαι. Είμαι εκείνο το μικρό παιδί στο άσημο διήγημα του Ξενόπουλου που κοιμήθηκε μια νύχτα Αυγούστου με τον φίλο του δίπλα στις απλωμένες σταφίδες και είδε τον ουρανό ν’ ανοίγει.
Έτσι περνούν οι μέρες. Χωρίς να τρέχει τίποτα. Παλιά και νέα πρόσωπα φτιάχνουν την κουρελού που με σκεπάζει.
Χορταίνω αγάπη. Συνέρχομαι.


Στάθης Τσαγκαρουσιάνος, LiFo Editorial, 8 Ιουλίου 2011


Μόλις το διάβασα σήμερα ζήλεψα. 
Ζήλεψα καταρχάς μία άδεια που θα την πάρω τελικά τον Αύγουστο.
Ζήλεψα το νησί, όχι το συγκεκριμένο. Κάποιο. Κάποιο ωραίο όμως. Κάποιο χαλαρό, με άσπρα σπιτάκια και λίγο πράσινο εκεί που πρέπει, χαλαρά μπαράκια και καφενεία με Ταραντινικούς Ρώσους, Άγγλους, Γάλλους, Αμερικάνους τουρίστες, με αυτά τα απίστευτα τοπικιστικά τους ενδυματολογικά στυλ. Ξέρετε, ότι να' ναι βερμούδα, πουκάμισο κοντομάνικο, καπέλο ότι πιο τουριστικό υπάρχει και από κάτω σαγιονάρα τύπου σανδάλι με χοντρή αθλητική κάλτσα για ατελείωτες στιγμές εφίδρωσης!
Ζήλεψα αυτές τις στροφές που παίρνεις με το νοικιάρικο αυτοκίνητο, αφού έχεις πιει καμιά δεκαριά cuba libre και τις μαντεύεις λες και είσαι ο Κυρ-Αντώνης, ο μοναδικός ταρίφας του χωριού του νησιού!
Ζήλεψα τα διηγήματα του Ξενόπουλου, αυτά με το περίεργο καφέ εξώφυλλο που διάβαζε παλιά η αδερφή μου στο εξοχικό και την σνόμπαρα!
Ζήλεψα αυτό το.." Χωρίς να τρέχει τίποτα"!

Μάλλον θέλω διακοπές. Σαγιονάρα, βερμούδα, ποτάρες και Αργύρη, Λουκά, Βασίλη!





 Nouvelle Vague - Mala Vida

Καληνύχτα..!!

Καλό Σ/Κ..!!

Καλή έμπνευση..!!